Narodziny gwiazd
Gwiazdy towarzyszą człowiekowi w całej jego historii. Były obiektem fascynacji i wielu obserwacji astronomicznych. Swój początek mają w mgławicach. Są to obłoki gazowe, których podstawowym składnikiem jest najczęściej występujący pierwiastek w przyrodzie – wodór. Oddziaływania grawitacyjne materii tworzącej mgławicę zmniejszają jej rozmiary, aż do osiągnięcia odpowiedniej gęstości i temperatury. Możliwe staje się wówczas tworzenie cząsteczek wodoru H2. Jeśli taki obłok, zwany inaczej globulą, ma wystarczającą masę grawitacja powoduje dalsze skupianie materii. W ten sposób powstaje protogwiazda. Czas trwania tego procesu zależy od masy obłoku gazowego i może wynosić od setek tysięcy do milionów lat. Protogwiazda emituje promieniowanie podczerwone, ponieważ nie zachodzą w niej typowe reakcje termojądrowe. Gdy na skutek zwiększania gęstości temperatura wzrośnie powyżej 10 mln stopni Celsjusza zaczynają zachodzić reakcje syntezy jądrowej i protogwiazda staje się gwiazdą ciągu głównego. Emituje wówczas światło widzialne.
(fot. przedstawia narodziny gwiazdy w mgławicy Carina)