
Śmierć gwiazd
W gwiazdach o wielkościach większych od 8 mas Słońca zachodzą reakcje syntezy jądrowej wielu pierwiastków ciężkich jednocześnie. Podczas ewolucji gwiazda stają się czerwonym nadolbrzymem. W trakcie syntezy helu dochodzi do powstania żelazo-niklowego jądra, którego gęstość i temperatura wciąż rosną. W efekcie zachwiania równowagi między siłami grawitacji i ciśnieniem prądów konwekcyjnych jądro gwiazdy ulega gwałtownej zapaści. Powstaje fala uderzeniowa materii opadającej na jądro, która po odbiciu odrzuca zewnętrzne warstwy gwiazdy w gigantycznej eksplozji tworząc supernową. Część energii fali uderzeniowej zgniata jądro gwiazdy do rozmiaru kilku kilometrów, materia w nim zawarta o ogromnej gęstości nazywana jest gwiazdą neutronową lub pulsarem.
(fot. eksplozja gwiazdy Eta Carinae)